Lumturiadë ngazëllimi i skenave antike

L

LUMTURIADË

NGAZËLLIMI I SKENAVE ANTIKE

Nga Kristaq F. Shabani

Qyteza ime e dashur... LLIARI

Shqipëruar « I lirë «

Aty ku Perënditë dinë

të ulen këmbëkryq me njerëzit,

Aty ku Dielli ka tjetër kuptim,

Aty ku Hena del me trajta të çuditshme;

Lumi e kapercen formën gjarpërore ,

Ylberi ka më shume ngjyrime,

Uji gurgullon, si nga buronja shatërvanësh;

Mushkëritë tejngopen me ajrin më të pastër

e të shëndetshëm të Botës

çlirohen nga streset ;

Aty ku stralli lëshon xixa të tejndritshme,

dhe NAPOLEONI I MADH e bleu si lendë iniciale ;

Aty ku kodrat ngjatjetohen çdo ditë nga bilblilat

dhe këngës melodishëm ia marrin laureshat ...

Vete Krishti me Apostujt në këtë lumturiadë

tejpushon i ngazëllyer ...

Gjelbërimi të rrok shpirtin andej, këtej dhe përandej ,

Dollite me rregullat më të pasterta të dollive

Dollibash qiparizi dhe pastaj plepi…

Korridhet konkurojnë varietet e rrushëve me me zë të Globit... ...

Sa te xhevahirtë i ke pasur dhe i ke njerëzit, Qyteza ime ...

Mahnitja shfaqet në kubet e saj në skenën qiellore...

Aktrojnë gajllesat si në teatro antike...

Qyteza ime e lire perhere midis maleve ...

qëkur u shfaqe në këtë tokë të stërlashtë !

Ndaj e ndjej sot me të kuptimtë lirinë time , lirinë e të gjithëve

në këtë arkitekturë magjepsëse të papërsëritshme...

ku zemrat nga gufimi dalin nga kraharorët…