"Poezia e tabanit" nga Dr. Bexhet Asani

Poezia e tabanit 

Poetin Naim Fetaj e preokupon përditshmëria gjithë- shqiptare. Poezinë e tij fund e krye e përshkon sentimentalizmi. Vargjet plot melodiocitet burojnë e gurgullojnë, si Drini i Bardhë. Sot, pothuaj, të gjithë krijuesit, shkruajnë vargun e lirë, herë-herë të thatë e të pakuptimtë. Naim Fetaj është usta i vargut të bardhë, i bardhë, ashtu siç është shpirti i tij rebel, kundër padrejtësive shoqërore. Ai, me vargun e tij artistik e të mprehtë, me mesazhin që jep, e bën lexuesin për vete. Lexuesin e rrëmben forca artistike dhe estetike e vargut të tij, ai gërsheton rimën tradicionale me vargun e bardhë, kjo e bën më tërheqëse, më të ëmbël, më të dashur vargun dhe poezinë e tij. Në lirikën e Naim Fetajt dominon motivi social, motivi patriotik etj. Poeti Naim qan hallet dhe vuajtjet e popullit, gju më gju me popullin, që nga jugu në veri e që nga perëndimi deri në lindje të tokave shqiptare. Ai me shokë në rini luftoi lirinë e vendit të tij të dashur Kosovës, lufton edhe sot, pa marrë parasysh furtunat dhe dallgët e zhgënjimeve...! Poezia e Naimit eshtë gracioze e që sjell freski në letërsinë tonë. Sikur ai të kultivonte poezinë me rimë dhe poshtë saj, apo lart të shënonte inicialet N.F., të gjithë do të thoshin se poezinë e ka shkruar Naim Frashëri!... Po ja që poeti Naim Fetaj kultivon vargun e bardhë dhe poezia e tij është po aq e dashur për lexuesin, sa poezia e Naim Frashërit. Pse? Sepse të dy Naimët u mbështetën në tabanin kombëtar. Çdo gjë që mbështetet në tabanin kombëtar, është e dashur, është e mirë, është e bukur, është e madhërishme, është hyjnore. E tillë është poezia e poetit të ditëve tona Naim Fetajt. 

SKICË PËR PORTRET...

 Një ëndërr atëbotë s’na la me u rritë 

Dhe fjala e zjarrtë...

Kosova Republikë. 

Sa shumë vuajtje e vdekje, o Zot, 

Dhe ende faqet...larë me lot, 

E lum për veti s’bëmë Atë ditē e sot...

atë ditë e sot...