Re: Ca Vargje nga Unë,e panjohura!

-----Më falë----------

Më falë,për shum gjëra që nuk ti thashë kurr
Por një dua ta kesh në dijeni,ti ishe Ai
Shkakëtar i asaj që e quaja,Dashuri.
Më falë,për ca gjëra që nuk mund ti bëja dot
Cdo gjë do të bëja kohën ta kthej prapa
Mundohem eh sa shum mundohem,por kot!
Më falë,që i dashta syt e tu aq shum
Ky është shkaku i netëve të mia pa gjumë!
Më falë,që shkruaj kaq me dhimbsuri
Por më duhet zemër të shkruaj kështu
Se vetëm me këto shkrime,i fshij lotët e mij!

Nje rrahje teper....

Te lutem zgjohu,
braktise shtratin tend dhe eja tek une
M'i ngroh kembet akull
me ngroh pak me shume
Te lutem zgjohu dhe eja
Ik serish kur te me kesh vene ne gjume!

Ti....je pse-ja e nje mengjesi
vazhdimi i nje dite plot pyetje
Je mbremja e zhytur ne mendime
Je shtrati im rremuje

.....

Une jam viktima e nje endrre te frikshme
Jam shpirti i humbur neper dashurite e mia

.....

Deshira per te triumfuar

Kush t'i sheh ty ata sy???
kush t'i puth ty ato buze???

Ku po prehet shpina jote ???
Ke po ve sonte ne gjume???

Kujt ja fale shpirtin sonte ???
ke ke sot nen ate strehe???

Kush valle trupin po ta prek ???
Kush po ndjehet mbretereshe??

E urrej ate avion ,qe nga ty me merr e larg me con

E urrej kur ty te con ne nje vend te pankohur e pertej ndjenjave te mia te largon

Se fundmi vendose te ikesh
t'i braktisesh dhe lotet e mi te shkrete pambarim

Po ti dhe ne fund te botes te shkosh une ne mos me sy.......

me ndjenja ,me mall do te te arrij .

Ti fle
enderrat e tua zgjohen...
bashke me gjumin tim te ngopur
e hyjne neper labirinthe deshirash
qe as vete deshira nuk i njeh

Enderrat e tua zgjohen
bashke me gjumin tim te ngopur
por ti fle ....vetem fle!

Hej ti, i shtrenjte i larget...
Qe i dhe drite asaj nate te erret
......dhe zgjove yjet!

Hej ti,o diell djeges qe i dhe ngrohtesi trupit tim
dhe nxehtesi deshirave te mia

Jete ndjenjave te mia te vdekura ....afrohu!

Te lutem me mbaj ne krahe
mos me lesho
naten e erret ku te shkoj pa ndricim
oh i dashur shtrengome
askush s’ka vdekur nga nje perqafim

Te lutem me puth me fort
mos me lesho
pa puthje gjume mund te kem valle ?!
nga puthjet askush s’ka vdekur
as ne s’do vdesim se shuajme mall’

Te lutem me jep duart
me te miat t’i kryqezojme
me thuaj ka tingull me te bukur se ky ,
kur trupat tane dashurojne???

A i degjon tek kumbojnë si kitarre
a e ndjen dhe ti kete magji???
me beso, ne nuk jemi mekatare
per aq kohe sa falim dashuri ...

Te lutem mos me lesho se duhet te iki
pas vetes me shtrëngo kur dua te te le`
Oh i dashur perqafome
nga dashuria e tepert s’te gjen gje !

Oh si nuk kam pak force,
te behem ere e te te pushtoj trupin
ket' mall qe dhemb ta shkri

oh si nuk behem ere e forte ,
te fryj per tek ti
keto lote dhimbjesh, t'i kthej ne lote gezimi
kete mall...ta shkri

Oh sa s'po me dalin krahe
nga mendimet drejt teje
mezi pres te gdhihet.

Fund'....

Kjo nuk është jetë për mua,

kjo nuk është një kohë e mirë,

pa ty jam sikur një hije,

m'torturon shumë pa mëshirë....

Të gjitha ëndrrat dhe dëshirat....,

në atë pjesë thell varrosur

dhe gjithë shpresa më është tret

ngela e lirë....por e burgosur......

I lutem diellit që në lindje,

të shkëlqejë mbi tëndën fytyrë,

nuk po dijë s'i të ofrohem...,

të t'puth flokët...s'po gjejë mënyrë....

Të kërkojë një kohë kaq të gjatë,....

jam e lodhur nga vetja ime

zemra vetëm Ty t'kërkon.. ,

nuk gjenë asgjë....veq vajton....

As shiu, e as ylberi,

gjurmët e tua nuk i gjetën...,

në zemrën time..dimri mbretëron..,

s'je askund.....të gjitha u tretën....

Ende do të vazhdojë kërkimin,

gjersa këmbët t'më tradhëtojnë,

në t'gjitha qoshet bëra vëzhgimin,

deri sa të vijë në një fund....

Vuajtjet atëherë do m'ndalojnë.....

Mos më gjykoni......

Mos më gjykoni,...për sytë që nuk kan shkëlqim'
ndoshta ju nuk e dini,ata mbajn një dhembje të fshehur
që në thellësi të shpirtit... e mbaj me shumë mundim....

Mos më gjykoni...madje as për ëndrrat e pashpresë,
sepse ju nuk e dini.....sa e dhimbshme është jeta ime
për dashurin e humbur mendoj'..ndërsa zemra ngadalë vdes,

Mos më gjykoni...as edhe për lotët e derdhur si burim,
pasi ju nuk e dini...se në netët e errësuara,
e ulur në një skaj të dhomës,qaj për fatin tim'.....

Kur realiteti bie në gjumë ...

Ndonjëherë...

Kur realiteti bie për të fjetur
imagjinoj veten në ditët tuaja ...
e buzëqeshur zgjohem nga një ëndërr,
sikur lundrojë në sytë e tu
më duket që do gjej' ëmbëlsi
realitet i përgjumur mbetet
duke pritur të ringjallen kontaktet në fshehtësi
dikur i ruaja në një sirtar
lundroja në problemet e jetës ...

Ndonjëherë.....

Kur realiteti bie për të fjetur
ëndërroj veten në netët pa mbarim
sikur të mbuloj me psherëtim,
puthje përqafim
dhe për të mbajtur pran vedi
të mos bredhësh pa mua në zgjim......

Ca Vargje nga Unë,e panjohura! - Faqe 6 387-9

Mos më gjykoni......

Mos më gjykoni,...për sytë që nuk kan shkëlqim'
ndoshta ju nuk e dini,ata mbajn një dhembje të fshehur
që në thellësi të shpirtit... e mbaj me shumë mundim....

Mos më gjykoni...madje as për ëndrrat e pashpresë,
sepse ju nuk e dini.....sa e dhimbshme është jeta ime
për dashurin e humbur mendoj'..ndërsa zemra ngadalë vdes,

Mos më gjykoni...as edhe për lotët e derdhur si burim,
pasi ju nuk e dini...se në netët e errësuara,
e ulur në një skaj të dhomës,qaj për fatin tim'.....

Në drithërimën e qiriut....

Sikur të mbështetësha mbi supet e tua,
frymë thellë të marr të t'them': arrita në shtëpi;
e zjarri në oxhak të kërcet vetëm për ty e mua
dhe muret e dhomës së zjarrit të na falnin nxehtësi!

Të shikojmë thellë në perla mëndafshi,
me rrahjet e zemrës të pëshpëriti ngadal'
mbarti mbi vete lotine kripur nga afshi
sa do që mundohem,asesi t'i ndal'

Të t'prek shpirtin me buzët e tharë,
fryma e mjegullt ofshan: Për ty kamë etje;
dashuria jote e pafund ka për t'u mbyllur në sirtar'
nuk kam dy zemra, është vetëm një..e lodhur për vdekje!

Për mua, ngele dashuria ime e shtrenjtë...
ngela duke përsëritur me mija herë "Unë të dua'';
po dridhem s'i qiriu i vetëmuar, tek vendi i shenjtë .....
një jetë e tërë si një qiri digjem,athua digjesh ti për mua?!

Fundi nuk duket......

Rrugët e lagura nga lotët e kripur,
të derdhura me vite që ikun ngdalë,
e lagur ështe edhe bluza në trup që mbajë
bujë dhe djersë në cep të vetmisë.

Kaloi një jetë pa engjullin pa djallin,
si një udhëtar pa një hartë qarkullimi,
nuk më lënë gjurmë;.por vetëm mallin
natën dhe ditën mi mbulon trishtimi.

Dhimbje të forta - e dij edhe fundin
ndërsa toka ende bënë rrotullimin
pastaj minutat secili për vete më tundin
dhimbja e pafund është kur shef mjerimin...

Edhe më keq se vdekja!
është të ikësh nga vetëvetja...........

Kjo nuk është ajo

Në fund të lojës është e drejtë të pranojë
Nuk ishte asnjë kimi e dashurisë
Te dyt' kemi humbur në këtë lojë
Ngelëm të mbyllur në burgun e vetëmisë.

Oh, mos më thirr, sepse nuk ka më shpresë
Mos kërko bisedat e gjata me orë....
Me pak fjalë, çdo gjë mund të vdes'..
Ne dashuri ligjet....nuk i kemi në dorë

Nuk është se kjo zemër nuk është e lodhur
Pret që dikush vërtet të lumturohet.
Çfarë është tik-taku i saj i njohur...
Eh...ndoshta është organi që vetëflijohet....

Nuk është se nuk është kjo zemër për fund
E pra,dashuria nuk do aktrim,
Por duhet sinqeritet e besim......dhe....
Pak mund!.........

Pushojë së ekzistuari....

Më derdhe në shpirtin tim,
Pikë për pikë pikëllimin
Fjalët tuaja më dogjën shpirtin,
të hidhura ishin... pelim
hidhërimi shkëlqeu në sytë e mi
në netët shumë të gjata pa mbarim'.
Rrugë e gjatë e dhimbjes ngele Ti
në mendime ishe,gjithë gëzimi im...

Nëse më takoni......

Ndoshta do të takohemi në fund të një piste.

Ku bredhësit kërkojnë lumturin ,,me ndrrime''

Lodhur nga bota, për t'u ulur në heshtje.

Ndërsa të gjithë shkelin përmbi këngën time.

Ndoshta do takohemi në perëndim të diellit.

Duke mbledhur lule tashmë që janë vyshkur.

Sytë e fundosur, goja e tharë nga malli.

Veshur vello trishtimi, rreth zemrës dryshkur...

Në qoftë se më takoni, kudo dhe kurdo.

Në heshtje kaloni, mos m'i prishni mendimet...

Le të jetë zemra ime,që i këndon lules së tharë.

Më lejoni edhe njëherë..t'i jetojë kujtimet....

Ti në lotin tim'.....

Mungesën e mbyti në mendimet që kam për Ty,
në ëndrrat e mia jam duke kërkuar ngushëllim
gjurmën e ekzistencës tënde gjurmojë
ndërsa ngrohtësia e duarëve tuaja-imagjinim'....

Në ëndërrat e mija zhytem e përlotur
poshtë qepallave loti pikon'..
fytyra e lagur me lotin e hidhur....
çdo ditë e më shumë,zemra rënkon...

Hapësirë e qiellit të natës në syrin tim
breshëri lotësh më lagun fytyrën
butësisht prekun skajin e buzëve-pelim
at lot me gjuhe dua ta preku,.....

Më duket që Ti je loti imë......

Do iku....

Nëpërmjet erërave e stuhisë së zemrës
fiken dritat kudo,tani është errësirë
pika të mëdha të shiut si vesa e ftohtë
por unë nuk mund të qaj,qëndrojë sikur e ngrirë...

Nuk ktheja kokën t'mi shohësh lotët si shkojnë
rrugëtojë ngadalë poshtë rrugës pa mbarim
imagjinoja sytë e tu blu përgjumur që m'shikojnë
krijonin në shpirtin tim edhe më shumë trishtim...

Kamë ardhur në fund....çdo gjë thuase ndalon
nuk kamë kohë më shumë,vështirë e përballoj
çdo gjë që kishim ndërtuar...mbi ujëra noton
edhe penda ndalon shkrimin..thuase n'vend numroj'..