ÇËSHTJA SOROS: WHY THE DOG DIDN’T BARK ?

Do të vijë një ditë kur 28 janari 2016 do të përfshihet në historinë politike të shtetit shqiptar si datë historike: ish-presidenti dhe ish-kryeministri Sali Berisha denoncoi në Kuvendin e Shqipërisë “Rrjetin Soros”, organizatën e fshehtë të modeluar simbas praktikave të vjetra të Internacionales Komuniste si shkollë formimi – “fidanishte” - për futjen në dorë edhe në Shqipëri të pushtetit politik, atij ekonomik, madje edhe atij kulturor qysh prej vitit 1993 dhe deri më sot.

Prej vitit 1993 më bie të kem qenë ndër të parët që jam ndeshur me këtë strukturë perverse tanimë famëkeqe, kur Zotëria e tij multimiliarderi superbatakçi zbriti personalisht në Shqipëri dhe më bëri nderin duke më atakuar personalisht në një konferencë shtypi ngase nuk i isha bindur organizatës së ndërtuar prej tij, madje e kisha denoncuar publikisht në shtyp veprimtarinë e saj. Fatmirësisht, ndërsa priste shkarkimin tim nga detyra, të nesërmen, - mbas një takimi në mbrëmje me Presidentin e atëhershëm të Republikës, - u detyrua të zbythej duke njoftuar për shtyp që “pranonte dorëheqjen” e drejtorit të Fondacionit të tij në Shqipëri, Fron Nahzit, të cilit z. Sali Berisha ia shpalli të vërtetën e dosjes pikërisht në këtë fjalë.

Mirëpo a mjafton për opozitën shqiptare vetëm prononcimi publik parlamentar i z. Sali Berisha për “Çështjen Soros”? Afërmendsh që jo. Kam pritur disa ditë dhe po ndjek me vëmendje heshtjen e kryetarit të PD-së, po ashtu edhe heshtjet në shumës të një numri deputetësh të PD-së dhe funksionarësh të saj të zgjedhur ose të emëruar. Më qartë: po përgjoj heshtjen e tyre dhe do të dëshiroja që tanimë çdo opozitar do të duhet ta lexojë këtë heshtje, e cila flet. Për ta lexuar atë më mirë po tregoj një “sekret” nga leximet e hershme prej Sherlock Holmes-it të famshëm.

Në tregimin “The Silver Blaze”, gjatë punës për zbulimin e një rasti kriminal, mes dedektivit zyrtar të Scotland Yard-it dhe Holmes-it privat u zhvillua ky dialog:

Dedektivi: A ka ndonjë pikë tjetër për të cilën do të donit të më tërhiqnit vëmendjen?

Holmes: Po, për incidentin e çuditshëm të qenit gjatë natës.

Dedektivi: Qeni gjatë natës nuk bëri asgjë!

Holmes: Pikërisht ky ishte incidenti i çuditshëm.

Ky fakt e nxori Sherlock Holmes-in në përfundimin që të moslehurit e qenit dëshmonte se qeni jo vetëm që e njihte mirë autorin e krimit, por autori i krimit mund të ishte njëkohësisht edhe i zoti i qenit.

fb a.p.