NË DITËN E MËSUESIT-7 MARSIN

Fillet e arsimit shqip i gjejmë që në shk XVII,madje edhe më herët.Mësojtorja e parë shqipe u hap në Korçë në vitin 1887,kurse në Kosovë më 1889 në Prizren.Shkolla e parë për pregaditje për mësues u hap jasht vendit në Bukuresht më 1892,kurse shkolla e parë shqipe
për vajza u hap në Korçë më 1891.Më vonë shkolla për pregaditjen e mësuesve u hap edhe në Shqipëri më 1909 që njihej si Normalja e Elbasanit,prej cilës dolën shumë mësues që mbulonin mësimet në shkollat anekënd Shqipërisë dhe Kosovës.Megjithatë shkollat tona dhe mësuesit tanë u hasën në shumë vështërsi e represione nga pushtuesit turq dhe sllav,u uhtrua dhunë kulturore,u mbyllën shumë shkolla,ku patriotët lëshuan shtëpitë e tyre për shkolla,kurse mësuesit kryanin misionet e tyre të sukseshme pa paga.Që nga atëherë mësuesit tonë u përballuan me shumë stihi e represione,ku u vranë mësues nga pushtuesit vetëm pse shpërndanin dituri te gjeneratat e reja.Po mësuesit e paguan haraqin edhe me jetën e tyre,por asnjëherë nuk lan pas dore misionin e tyre të shejtë,ata ngelen mësues të fjalës shqipe,të shkronjave të shejta shqipe qoftë në diasporë qoftë në atdhe.Mësuesit në Kosovë edhe pse gjeneratat tona sot kanë arritur kualifikimin më të lartë të mundshëm,në dhjetë vjetorin e fundit që lam pas edhe para grykave të tankseve serbe,mbrojtën misionin e tyre të shejtë edhe me gjakun e tyre,që rrezet e dritës të bien mbi gjeneratat e reja.Mësues shqiptarë kudo që sot ndodheni,urime 7 marsin,ditën tuaj dhe mbarë diturisë kombëtare.Tani pas pavarësimit të Kosovës,dituria juaj do të jenë më e madhe,ju do të jini gjenerator diturie,ku rrezet e diturisë do i shpërndani kudo ku ka fëmijë shqiptar.Gëzuar ditën e dritës dhe diturisë kombëtare.